.JPG)
വളരെ ചെറുപ്പത്തില്‍ നടന്നതാണിത്.. അന്ന് നടന്ന പലതും ഓര്‍മയില്‍ നിന്ന് മാഞ്ഞുപോയെങ്കിലും ഈ സംഭവം ഒരിക്കലും മറക്കില്ലാ.(ഒരു 4 വയസ്സ് പ്രായമുള്ളപ്പോള്‍ നടന്നതാണിത്.. ഈ പ്രായത്തിലെ അമ്പലത്തില്‍ കേറി മോഷണമോ എന്ന് ഇപ്പൊ ചിന്തിക്കല്ലേ :).. വിഗ്രഹ മോഷണമോ ആഭരണ മോഷണമോ ഒന്നുമല്ല എന്നാലും ഞങ്ങളെ കൊണ്ട് പറ്റുന്നത് ഞങ്ങളും കേറി ഒപ്പിച്ചു ) ..കാരണം പഴയ നല്ല ഓര്‍മ്മകള്‍ പറയുന്ന കൂട്ടത്തില്‍ ഇതും പറഞ്ഞു ഇപ്പോളും ഞങ്ങള്‍ ചിരിക്കാറുണ്ട്..
. രാവിലെ പോണതും വരുന്നതുമെല്ലാം ഒരുമിച്ചാണ്..മിക്കവാറും കൊണ്ട് വിടാറാണ് പതിവ്.. മാമന്റെ ലാംബി സ്കൂട്ടെരിന്റെ മുന്നില്‍ നിന്ന് അല്പം ഗമയോടെയാണ് പോകുന്നത്.അവന്‍ പുറകിലും.. . ഇന്നത്തെ പോലെ അല്ലല്ലോ സ്കൂട്ടെര്‍ പോയിട്ട് സൈക്കളില്‍ പോലും വരുന്നൊരു അപൂരവമാരുന്നു ആക്കാലത്ത്‌.. കൊണ്ട് വിടുന്നെനു വേറെ കാരണം കൂടി ഉണ്ട് .. വല്യ കൂട്ടുകാരൊക്കെ ആണേലും രണ്ടും കൂടി ഇടയ്ക്കു ഇടി വെയ്ക്കും, വഴക്കിടും.. ..
പിന്നെ വീട്ടില്‍ വന്നു കരച്ചിലും ബഹളവുമൊക്കെ ആരിക്കും,,
പിറ്റേന്ന് ഇടിയിട്ടതൊക്കെ മറക്കും.. വീണ്ടും പഴേ പോലെ തന്നെ.. നടന്നു പോകാന്‍ കുറച്ചു ദൂരമുണ്ട്.. ഇടയ്ക്കു കൊണ്ട് വിടാത ദിവസം നടന്നാണ് പോകുന്നത്.. കണ്ട പട്ടിയോടും പൂച്ചയോടും കാര്യമൊക്കെ പറഞ്ഞും വല്ലോന്റേം മാവേല്‍ എറിഞ്ഞും ഒക്കെയാണ് പോകുന്നത്.. വീട്ടില്‍ നിന്ന് പോണ കൊലത്തിലാവില്ല അവിടെത്തുമ്പോള്‍ എന്തായാലും.. ദൂരം കുറച്ചുണ്ടെങ്കിലും ഇടവഴിയൊക്കെ താണ്ടിയാണ് പോകുന്നത്.. തിരിച്ചു വരുമ്പോള്‍ വരും വഴിക്കുള്ള അമ്പലത്തിലെ വായന ഉള്ള ദിവസം ആണെങ്കില്‍ അത് കഴിയുന്നെന്റെ ബാക്കി ഉള്ള പ്രസാദം ഒക്കെ വാങ്ങി തിന്നാണ് വീട്ടില്‍ എത്തുന്നത്‌.. എന്നും ഞങ്ങള്‍ക്കുള്ളത് മാറ്റി വെക്കും അത് വേറെ കാര്യം.. വായന ഉള്ള ദിവസം ഓട്ടമാണ്.. പെട്ടന്ന് എത്തണം..ഒരുക്കിനു വെച്ചിട്ടുള്ള അവലും. മലരും. പഴോം. കല്‍ക്കണ്ടോം, ഉണക്ക മുന്തിരിയുമൊക്കെ ഒന്നാക്കി അവടെ അപ്പോള്‍ ഉള്ളവര്‍ക്ക് കൊടുക്കും .. ആദ്യം ചെന്നലെ കല്കണ്ടോം മുന്തിരിയുമൊക്കെ കിട്ടു. അതാണീ ഓട്ടത്തിന് കാരണം.,. അന്ന് എന്തോ ഉച്ച വരെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.. ആശാന്‍ അന്ന് അവധി തന്നു..ആഹ സന്തോഷമായി.. വൃശ്ചിക മാസമാണ് അമ്പലത്തില്‍ അന്ന് 41 ദിവസവും നേര്‍ച്ച വായനയുമുണ്ട്.. ഉച്ചക്ക് ഊണ് വായന നേര്ന്നവരുടെ വീട്ടിലാണ്.. ആ സമയത്ത് അവടെ ആരും ഉണ്ടാവില്ലാ. ആ സമയത്താണ് ഞങ്ങടെ വരവ്.. എപ്പോ വന്നാലും അമ്പലത്തില്‍ കേറിയട്ടെ പോവാറുള്ളൂ.. ദൂരെന്നെ മനസ്സിലായി ആരുമില്ലെന്ന്.. എന്തായാലും വന്നതല്ലേ അത് വഴി കേറിയെക്കാം എന്നായി.. അവ്ടെതിയപ്പോള്‍ ആരുമുണ്ടാരുന്നില്ല.. പെട്ടന്നാണ് ഒരുക്കു വെചെക്കുന്നതു കണ്ടത് പഴോം മുന്തിരിയുമൊക്കെ ഇരിക്കുന്നു.. അതെടുത്തു തിന്നാലോ.. ഇപ്പോളാകുമ്പോള്‍ ആരും അറിയില്ല. എങ്കിലും വേണോ വേണ്ടയോ എന്ന് ഒരു പേടിയുമുണ്ട്‌ .. ഞങ്ങളല്ലേ ആള്‍ക്കാര്‍ രണ്ടും കൂടിയാല്‍ നല്ല ധൈര്യമാണ് .. ഒരാള് കാവല് നിക്കണം മറ്റേ ആളു എടുക്കാം എന്നായി ലാസ്റ്റ് തീരുമാനം.. അവന്‍ ആദ്യം പോയ്‌ ഞാന്‍ കാവല് നിന്നു.പെട്ടന്ന് വരണം എന്ന് പറഞ്ഞും വിട്ടു .ആരേലും വരുന്നതും നോക്കി ഞാന്‍ ചുറ്റുമതിലിന് പുറമേ കാവല് നിന്നു.. .. അവന്‍ പോയിട്ടും വരുന്നില്ല. ഡാ മത്യേട വേഗം വാടാ എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടും വരുന്നില്ല.. പെട്ടന്ന് എവിടുന്നോ ആരാ അത് എന്നൊരു വിളി കേട്ടു.. അമ്മെ ഒക്കെ തീര്‍ന്നു .. പൊക്കി.. അവന്‍ അതിനകത്താണ്. അകത്തൂന്ന് തന്നെയാണ് ശബ്ദോം കേട്ടത്.വടക്ക് വശത്തുള്ള ഗേറ്റ് വഴി ആരോ വന്നു.. അത് വഴി ആരേലും അപ്പൊ വരുമെന്ന് കഷ്ടകാലത്തിനു ഞങ്ങക്ക് തോന്നിയില്ല.. . നല്ല പരിചയമുള്ള ശബ്ദം . അയ്യോ വല്യച്ചനാണ്.. (എല്ലാര്‍ക്കും പുള്ളി വല്യച്ചനാണ്.ശെരിക്കുള്ള പേര് എനിക്കും ഓര്‍മയില്ല.. എല്ലാരും വിളിക്കുന്നതും വല്യച്ചന്‍ അത് കേട്ടു ഞങ്ങളും അങ്ങനെ തന്നെ വിളിക്കുന്നു.. അവരുടെ കുടുംബ ക്ഷേത്രം ആണ്.. എന്നാലും നാട്ടുകാര് സഹകരിച്ചാണ് ഒക്കെ നടത്തുന്നത്.. എന്നും പുള്ളിക്കാരന്‍ അവിടെയുണ്ടാകും.). കിട്ടുന്നതെടുതോണ്ട് പോരുവല്ല.. ആവന്‍ മുന്തിരി തിരഞ്ഞു പെറുക്കി ഇരുന്നതാണ്..അവനെ കൈയ്യോടെ പൊക്കി..ഞാന്‍ ഓടി(എന്തൊരു സ്നേഹമുള്ള കൂട്ടുകാരന്‍ അല്ലെ ) പക്ഷെ അതും പുള്ളിക്കാരന്‍ കണ്ടു.. അവന്റെ അപ്പോളത്തെ അവസ്ഥ അതുകൊണ്ട് എനിക്കറിയില്ല.. അത് കൊണ്ട് അതെഴുതുന്നില്ല.. (അവന്‍ അതൊട്ട്‌ പറഞ്ഞിട്ടുമില്ല ),പക്ഷെ അത് എന്താണെന്ന് നമുക്ക് ഊഹിക്കാവുന്നതെ ഉള്ളൂ :) .. പുള്ളിക്ക് ഞങ്ങളെ നല്ലോണം അറിയാം.. ഞങ്ങളെ വല്യ കാര്യമാണ്.. ഞങള്‍ ഇതല്ല ഇതിനപ്പുറോം ചെയ്യുമെന്ന് അറിയാം..അത് കൊണ്ട് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല എന്നാണ് അവന്‍ പറയുന്നത് (പറഞ്ഞാലും പറയുമോ? ആവനാര മോന്‍.. :) ) .. എന്തിനാട മക്കളെ കട്ടെടുക്കുന്നെ? അത് വൈകിട്ട് നിങ്ങള്ക്ക് തന്നെ ഉള്ളതല്ലേ എന്ന് പറഞ്ഞു സമാധാനിപ്പിച്ചു വിട്ടു.സത്യമാണ് ഞങ്ങള്‍ക്കുള പങ്കു മാറ്റി വെക്കുന്നതും കക്ഷിയാണ്.. അത് കൊണ്ട് അവന്‍ ഇതേ പറഞ്ഞുള്ളൂന്നു പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞാനും വിശ്വസിച്ചു.. കാരണം വല്യച്ചന്‍ അങ്ങെനെ പറയില്ലെന്നാണ് എന്റെം വിശ്വാസം.. കല്‍ക്കണ്ടോം കിട്ടിയില്ല മുന്തിരീം കിട്ടിയില്ല ഉള്ള മാനോം പോയി.. എന്നാലും ഈ കാര്യം ആരോടും പറയില്ലെന്ന് വിശ്വസിച്ചു ഞങ്ങള്‍ അവ്ടുന്നു പോയി..
.. വൈകിട്ട് മാമന്‍ ഈ കാര്യം വീട്ടില്‍ പറഞ്ഞു..കളിയാക്കാന്‍ തുടങ്ങി.. ellarum കൂട്ട ചിരിയായി .. എന്തായാലും എല്ലാരും കാര്യം അറിഞ്ഞു ഉറപ്പാണ്..ചമ്മലുണ്ടെന്നു ആരും അറിയരുത്..അന്നേ അഭിമാനികാളല്ലേ അതോണ്ട് പിറ്റേന്നും ഞങ്ങള്‍ കൂള്‍ ആയിട്ട് തന്നാണ് പ്രസാദം വാങ്ങാന്‍ പോയത് .. ഞങ്ങള്‍ക്കുണ്ടോ നാണക്കേട്‌ ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ ചെന്ന്.. .അപ്പോളാണ് സുമേഷിനെ കണ്ടതും ഉണ്ണിഗണപതി വന്നിരിക്കുന്നു അവനു ആദ്യം കൊടുക്ക്‌ എന്ന് എല്ലാരും കേക്കെ പറഞ്ഞു.. അവന്‍ ചമ്മി നാശമായി.. എല്ലാരോടും പുള്ളി ഈ കാര്യം പറഞ്ഞിരുന്നു.. എല്ലാരും കൂടി കൂട്ട ചിരിയായി.. പിന്നെ ഇതൊരു പതിവായി..
വളര്‍ന്നിട്ടും ഇടക്കൊക്കെ ഈ കാര്യം പറയാറുണ്ട്.. എന്ത് ചെയ്യനോക്കും എല്ലാരും അറിഞ്ഞ കാര്യമല്ലേ.. കേട്ടു ഞങ്ങളും ചിരിക്കും..അത് കൊണ്ട് ഇത് വായിച്ചൊരു ബോര്‍ അടിച്ചാലും സാരമില്ലാന്നു സ്വയം സമാധനിചോണ്ട് നിര്‍ത്തിയേക്കാം അല്ലെ.?.
No comments:
Post a Comment