spoken english

ബ്ലോഗ്‌ എഴുത്ത് ആരും വായിക്കാനില്ലെങ്കിലും തകൃതിയായി നടക്കുന്നുണ്ട്.. ശുഭാപ്തി വിശ്വാസം എന്തിനും നല്ലതാണല്ലോ .. എന്നേലും എന്റെ ബ്ലോഗും ആരേലും വായിക്കും എന്ന അത്യാഗ്രഹത്തില്‍  നിന്നു ഒരടി പിന്നോട്ട് പോകാന്‍ എന്റെ മനസ്സു സമ്മതിക്കുന്നില്ല,, അത് കൊണ്ട് ഞാന്‍ എഴുതിക്കൊണ്ടേ ഇരിക്കും.. ഏതായാലും എഴുത്ത് തുടങ്ങി.. ഇനി എല്ലാരേം ഞെട്ടിക്കാന്‍ ഇംഗ്ലീഷില്‍ ഒരു ബ്ലോഗ്‌ എന്നേലും എഴുതണം എന്നായി ആഗ്രഹം.. "അല്പന്‍(മലയാളിയായ) ബ്ലോഗില്‍ അക്കൗണ്ട്‌  ഉണ്ടാക്കിയാല്‍  ഇംഗ്ലീഷിലും ബ്ലോഗ്‌ എഴുതിക്കളയും" .. എന്നൊരു പുതിയ  ചൊല്ല് മലയാള ഭാഷക്ക് സമ്മാനിക്കനെങ്കിലും  അത് കൊണ്ട് ഉപകരമാകുമല്ലോ എന്നോര്‍ത്താണ് ഇങ്ങനൊരു അതിസാഹസം മനസ്സില്‍ മൊട്ടിട്ടത്..(കാര്യമില്ല പാവം മനസ്സേ ഒക്കെ വെറുതെയാണ് )  . hi , how are you , I am fine , what about you , asl please . തുടങ്ങി ചാറ്റ് ചെയ്തു ചെയ്തു പഠിച്ച (ആദ്യം കേട്ടു പകച്ച) അഞ്ചാറു  ഇംഗ്ലീഷ് മാത്രം വശമുള്ള  ഞാന്‍ ഇംഗ്ലീഷില്‍ ബ്ലോഗ്‌ എഴുതാനോ?, നടന്നത് തന്നെ,  ഏതായാലും മനസ്സിന്റെ ആഗ്രഹമല്ലേ എന്നേലും ഞാന്‍ ഒരെണ്ണം ഏഴുതും(അഹങ്കാരം) ..

ഇംഗ്ലീഷ്  എന്ന ഭാഷ  പഠിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോ  തൊട്ടേ ഒരു ബാലികേറാ  മലയാണ്  .. ഇംഗ്ലീഷ് സാറിനെ കാണുമ്പോള്‍ 4 ലൈന്‍ ബുക്ക്‌ എഴുതിപ്പിക്കാന്‍ വരുന്ന സാറ് വരുന്നു എന്നാണ് ഞങ്ങള്‍ മിടുക്കന്‍ മാരായ  കുട്ടികള്‍ പണ്ട് തൊട്ടേ ക്ലാസ്സില്‍ തമ്മില്‍ പറഞ്ഞിരുന്നത് (ഇംഗ്ലീഷ് പറയാന്‍ പറ്റിയില്ലെങ്കിലും സാറിന്റെ കയ്യില്‍ നിന്നു കിട്ടുന്ന അടിയെ പേടിച്ചു? അതെങ്കിലും   വല്ലപോളും എഴുതിവെച്ചത് കൊണ്ട്  കയ്യക്ഷരമെങ്കിലും മെച്ചപ്പെടാന്‍ സാധിച്ചു ). അത്രയ്ക്ക് ഇംഗ്ലീഷ് പഠിക്കാന്‍ ഇഷ്ടമായിരുന്നു.(ഹിസ്റ്ററി ഇഷ്ട വിഷയമായത് കൊണ്ടായിരിക്കാം  ബ്രിട്ടീഷ്‌ കാരു ഇന്ത്യ യെ അടിമകളാക്കി വെച്ചതിനോടുള്ള എതിര്‍പ്പും ഞങ്ങള്‍ക്കൊക്കെ ഉണ്ടാരുന്നോ ആവോ ? കാണും. സായിപ്പിനോടും സായിപ്പിന്റെ ഭാഷയോടും അന്ന് തൊട്ടേ വെറുപ്പാണ്)    .

പിന്നെ ഓരോ ക്ലാസ്സ്‌ മുന്നോട്ടു പോകുമ്പോളും ഇംഗ്ലീഷ് തന്നെ പ്രശ്നം. (ഇപ്പോളും അത് തന്നെ).. ഒടുവില്‍ പ്ലസ്‌ ടു പഠനം കഴിഞ്ഞു കോളേജില്‍ ചെന്നപ്പോള്‍ തൊട്ടാണ് ഇംഗ്ലീഷ് പഠിക്കാതെ നടന്നതിന്റെ  കുഴപ്പം  ഓരോന്നായി പുറത്തു വന്നു തുടങ്ങിയത്(കോമേഴ്സ് പഠിച്ചു വല്യ ആളാകണമെങ്കില്‍   സായിപ്പിന്റെ ഭാഷയിലെ പഠിക്കാന്‍ പറ്റൂന്നു .. ഗതികേട്..ഹിസ്റ്ററി മറക്കണം ഇംഗ്ലീഷില്‍ മാത്രേ  പഠിക്കാന്‍ പറ്റു) അതോടെ ഹിസ്റ്ററി പഠിച്ചു നേടിയ ദേശസ്നേഹവും ഇന്ത്യക്ക് സ്വാതന്ത്ര്യം കിട്ടുന്നതിനു മുന്നേ  ജനിച്ചു സ്വാതന്ത്ര്യ സമരത്തില്‍ പങ്കെടുക്കാന്‍ കഴിയാത്തതിന്റെ വിഷമവും ഒക്കെ ഒരുമിച്ചു ഉള്ളില്‍ നിന്നു  ശക്തമായി പുറത്തു വന്നു..  ഞങ്ങടെ അപ്പനപ്പുപ്പന്മാരെ  അടിമകള്‍ ആക്കി വെച്ച സായിപ്പേ ചത്താലും നിന്റെ  ഒടുക്കത്തെ  ഇംഗ്ലീഷ് പഠിക്കാന്‍ ഉദ്ദേശമില്ല എന്ന കാരണം കൊണ്ടും  പഠനത്തില്‍ നന്നായി ഉഴപ്പി നടന്നു.ഇങ്ങനെയും ദേശ സ്നേഹം ഉള്ളോര്‍ ഇപ്പോളും ഉണ്ടെന്നു മനസ്സിലായല്ലോ.. അത് കൊണ്ട് ഇന്നേ വരെ ഇംഗ്ലീഷ് ഞാന്‍  എഴുതിയടുതിട്ടില്ലാ. "വന്ദേ മാതരം"..

ഒരു കണക്കിന് ഡിഗ്രി പഠനം പൂര്‍ത്തിയാക്കി. വീട്ടുകാര്‍ക്കും സമധാനം ആയി അത്രേം വണ്ടി കൂലി  എങ്കിലും ലാഭം ആകുമല്ലോ..അത് കഴിഞ്ഞു  കുറെ നാള് കിട്ടാനുള്ള വിഷയങ്ങള്‍  എഴുതിയെടുക്കനെന്ന പേരില്‍  വെറുതെ നടന്നു. ഇതിനിടക്ക്‌ പരസ്പര ബന്ധമില്ലാത്ത കുറെ കോഴ്സ്കള്‍(ഒരാഴ്ചയെങ്കിലും ക്ലാസിനു പോയ്‌)  പഠിച്ചു സമയം കളഞ്ഞു .. എവിടെ പോയാലും ഇംഗ്ലീഷ് വേണം.. അങ്ങനെ ഒടുവില്‍ ഗാന്ധിജിക്ക് മുന്നില്‍ ബ്രിട്ടീഷ്‌ കാര്  അടിയറവു പറഞ്ഞപോലെ ഇംഗ്ലീഷ് ന്റെ മുന്നില്‍ ഞാനും തോറ്റുപോയി.. ദേശസ്നേഹം മനസില്ലാമനസ്സോടെ ആണെങ്കിലും കപ്പലില്‍ കേറ്റി വിട്ടു. രക്ഷപെടണമെങ്കില്‍  എങ്ങനേലും ഇംഗ്ലീഷ് പഠിച്ചേ തീരു എന്നായി.. ഒടുവില്‍  ഇംഗ്ലീഷ് പഠിക്കണം  എന്ന മോഹവുമായി ചെന്ന് കേറിയത്‌  അടുത്തുള്ള spoken english institutil ,, ആവിശ്യം അറിയിച്ചപ്പോള്‍ 2000 rs ദക്ഷിണ വെച്ചിട്ട് കേറിക്കോളാന്‍ പറഞ്ഞു, ജോലിയും കൂലിയുമില്ലതവന്റെ കയ്യില്‍ എന്തുണ്ട് അത് കൊണ്ട്  വീട്ടില്‍ വന്നു പഴേ പോലെ അച്ഛന്റെ കയ്യില്‍ നിന്നും കാശും വാങ്ങി അവടെ കൊണ്ട് കൊടുത്തു.. ക്ലാസിനു ചെന്നപ്പോള്‍ എന്നെ പോലുള്ള ദേശ സ്നേഹികള്‍ ആണ് കൂടുതലും ഗതികെട്ട് പഠിക്കാന്‍ വന്നവരാണ് .. അതില്‍ ഒന്ന് രണ്ടു ദേശസ്നേഹികളെ കൂട്ടിനു കിട്ട്യപ്പോള്‍ അടക്കി വെച്ചിരുന്ന  ദേശ സ്നേഹം വീണ്ടും ഉണര്‍ന്നു.. അതോടെ ഇംഗ്ലീഷ് പഠനം ഠിം!!!(കാരണം വേറെയാണ് .. ഒന്നും അങ്ങോട്ട്‌ തലേല്‍ കേറുന്നില്ല .. കൂടെ പഠിക്കാനിരുന്ന കൊച്ചു പിള്ളേരൊക്കെ ഇംഗ്ലീഷ് പറയാന്‍ തുടങ്ങി .. അഭിമാനിയാണല്ലോ പണ്ടേ.. അത് കൊണ്ട് മാനക്കേട്‌ കൊണ്ട് നിര്‍ത്തിയതാണ്   ) .. വീണ്ടും പതിവ് പോലെ പതിയെ  അവിടെയും പോകാതായി.. 

വീണ്ടും ഓരോ പുതിയ കോഴ്സുകള്‍ക്ക് ചേര്‍ന്നു.. 

ആയിടക്കാണ്‌ വീടിനടുത്തെ ലോഡ്ജില്‍ ഒരു സാറ് താമസം ആക്കിയത്.. എന്നും വൈകിട്ട് കുറച്ചു  ആള്‍ക്കാര് ആ റൂമില്‍  വന്നു പോകുന്നത് കാണുമ്പോള്‍ വെള്ളമടി കമ്പനിയാണെന്ന് ആണ് ആദ്യം കരുതിയത്  .. ഞങ്ങള്‍ കുറെ പേര്‍ ageover ആകുന്നതിനു മുന്‍പെങ്കിലും ഒരു psc ടെസ്റ്റ്‌ എഴുതിയെടുക്കണം(ഒരു 20 വയസ്സ് തൊട്ട്‌ പ്രവാസിയാകുന്നത്  വരെ കുറഞ്ഞത്‌ 25  psc  ടെസ്റ്റ്‌ എങ്കിലും കേരളത്തിന്റെ അങ്ങോളം ഇങ്ങോളം പോയ്‌ എഴുതാനുള്ള ഭാഗ്യം എനിക്കുണ്ടായിട്ടുണ്ട്.അത്രേം വണ്ടിക്കൂലി  പോയത് മിച്ചം. ) എന്ന് തീരുമാനിച്ചു ഒടുവില്‍ വൈകുന്നേരം അതിന് വേണ്ടിയുള്ള കഠിന പഠനം  ആ ലോഡ്ജില്‍ തന്നെ ഒരു ഭാഗത്ത്‌ ഞങ്ങടെ  സുഹൃത്ത് നടത്തുന്ന tution center ന്റെ  ഒരു മുറിയില്‍   ആയിടക്കാണ്‌ ആരംഭിച്ചത് .. അതിന്റെ തൊട്ടടുത്ത റൂമിലാണ് എന്നും വൈകിട്ട് ആള്‍ക്കാര് വരുന്നത്..  ഒടുവില്‍ കാര്യം അറിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ക്കും സന്തോഷം ആയി.. സാറ് ഒരു spoken english institute ലാണ് പഠിപ്പിക്കുന്നത്‌ ..  അവടെ പോകാന്‍ സമയമില്ലാത്തത് കൊണ്ട് സാറിനെ കുറിച്ചറിഞ്ഞു സാറിന്റെ അടുത്ത്  ഇംഗ്ലീഷ് പഠിക്കാന്‍ വരുന്നവരാണ് എന്നും വൈകിട്ട് വരുന്നവര്‍.. അതറിഞ്ഞപ്പോള്‍ തന്നെ ഇംഗ്ലീഷ് പഠിക്കാനുള്ള സുവര്‍ണ്ണാവസരം ഞങ്ങള്‍ക്കും അതും ഇത്രേം  അടുത്ത് എങ്കില്‍ പഠിച്ചിട്ടു തന്നെ കാര്യം .. നേരെ സാറിനെ പോയി കണ്ടു , ക്ലാസിനു വരാനും  പറഞ്ഞു.. അങ്ങനെ ഇംഗ്ലീഷ് സംസാര പഠനം വീണ്ടും ആരംഭിച്ചു..

പഠനം ആരംഭിച്ചു നല്ല ക്ലാസ്സാണ്.. ഇംഗ്ലീഷ് ലെ തറ പറ തൊട്ട്‌ പഠിപ്പിക്കണം ഞങ്ങളെ. സാറ് ജീവിതത്തില്‍ ഇങ്ങനെ    പഠിപ്പിച്ചു കാണില്ല..   അതിനിടക്ക് സാറിനെ കുറിച്ച് തിരക്കി..  പഴേ ആര്‍മി ആണ് കക്ഷി.. വീട്ടിലെ പ്രശ്നങ്ങള്‍ കൊണ്ട് കുറച്ചു നാളായി  വീട്ടുകാരോട് അകന്നു മാറി ഒറ്റക്കാണ് ജീവിതം.. കൂടുതല്‍ ഒന്നും തിരക്കാനും പോയില്ല .. എന്തിനു വെറുതെ വിഷമിപ്പിക്കണം, ഞങ്ങള് വന്നത് അതിനല്ലല്ലോ..

ഒരു 2 ആഴ്ച അങ്ങനെ കടന്നുപോയി.. ഞങ്ങള്‍ വൈകുന്നേരം പതിവ് പോലെ വായിനോക്കാന്‍ ഇരിക്കുന്നതും ഈ ലോഡ്ജിനു മുന്നില്‍ ആണ്..  അവിടെ നോക്കാന്‍ ആയി ഒരു പ്രായമുള്ള ആളിനെ ആണ് ഇരുത്തിയിരിക്കുന്നത്.. ഒരു ദിവസം പതിവ് പോലെ ഞങ്ങള്‍ അവിടിരിക്കുമ്പോള്‍  ഞാങ്ങടടുത്തേക്ക്  പുള്ളിക്കാരന്‍  ഓടി വന്നു സാറിനെ രാവിലെ മുതല്‍ കാണാഞ്ഞിട്ട് ചെന്ന് വിളിച്ചു നോക്കി അനക്കമൊന്നുമില്ല.. എത്ര വിളിച്ചിട്ടും എഴുനെക്കുന്നില്ല  .. വേഗം വരാന്‍ പറഞ്ഞു.. ഞാനും സുഹൃത്തും ഓടി അവിടെത്തി.. നന്നായി ഉറങ്ങുന്ന പോലെ കട്ടിലില്‍ ആള് കിടപ്പുണ്ട്.. സാറിനെ കുറെ വിളിച്ചു.. പെട്ടന്ന് മനസ്സിലായി എന്തോ പറ്റിയെന്നു.. വേഗം pulse  നോക്കി അനക്കമില്ല.. ഇനി ഹാര്‍ട്ട്‌ അറ്റാക്ക്‌ എങ്ങാനും വന്നതാണോ വേഗം ഞാന്‍ നെഞ്ചില്‍ അമര്‍ത്താന്‍ തുടങ്ങി.. വായിലേക്ക് ശ്വാസം കൊടുത്തു.. ഒരനക്കവുമില്ല.. ആള് പോയെന്നു പിടി കിട്ടി.. എല്ലാരും അപ്പോളേക്കും എത്തി.. ആകെ വല്ലാതായി.. ഞങ്ങള്‍ പോലിസ് സ്റ്റേഷനില്‍ പോയി പറഞ്ഞു . അവര് വന്നു.. അപ്പോളേക്കും അവിടുന്ന് ഞങ്ങളോട് മാറിക്കൊളാന്‍ ചിലര് പറഞ്ഞു.. ഒടുവില്‍ പുലി വാലായാലോ. സാറ് പറഞ്ഞതൊക്കെ സത്യമാണോ എന്ന് കൂടി ആര്‍ക്കും അറിയില്ല.. അങ്ങനൊരാള്‍ മരിച്ചു അതും ലോഡ്ജില്  വെച്ചു അവസാനം കണ്ടത് ഞങ്ങളും.. നാട്ടിലെ കാര്യമല്ലേ വാദി  പ്രതിയാകും.. കഷ്ടകാലം ഏതു വഴിയാണ് വരുന്നതെന്നറിയില്ല.. അത് കൊണ്ട് ഞങ്ങള്‍ പിന്നെ വിഷമത്തോടെ ആണെങ്കിലും ഒന്നിനും പോയില്ല..

 ഒടുവില്‍ ആരൊക്കെയോ ബന്ധുക്കള്‍ വന്നു.. ഏറ്റെടുത്തു  ബാക്കിയുള്ള കാര്യങ്ങള്‍ ഒക്കെ നടത്തി.. അസ്വഫാവിക മരണം ആയതു കൊണ്ട് പോസ്റ്റ്‌ മാര്‍ട്ടം ചെയ്തു .. അതിന്റെ റിപ്പോര്‍ട്ട്‌ വന്നപ്പോളാണ്  എനിക്ക് കുറച്ചു  പേടിയുണ്ടായിരുന്നത്‌ മാറിയത്  .. കാരണം ഞാന്‍ ആ നെഞ്ചിലോക്കെ  കുറെ അമര്‍ത്തിയിരുന്നു .പോലിസ് വരും മുന്പ് അവസാനമായി ആ ശരീരത്തില്‍ തൊട്ടതും ഞാനാണ്‌..  അങ്ങനെ വല്ലതും മരിച്ചതെന്നെങ്ങാനും റിപ്പോര്‍ട്ട്‌ വരുമോ എന്ന് പേടിയുണ്ടായിരുന്നു. സ്വാഫാവിക മരണം ആണെന്ന് ഒടുവില്‍ റിപ്പോര്‍ട്ട്‌ വന്നു ..  അതറിഞ്ഞപ്പോള്‍ എനിക്ക് സമാധാനമായി .. .ഞങ്ങള്‍ അവ്ടെത്തുന്നതിനും 6 മണിക്കൂര്‍ മുന്നേ ജീവന്‍ പോയിരുന്നു.. ആ ശരീരത്തിലാണ്  ഞാന്‍ ശ്വാസം കൊടുത്തത്.. ആ നെഞ്ചിലാണ് ഞാന്‍ കൈകൊണ്ടു  അമര്‍ത്തിയത് .. മറ്റെല്ലാ കാര്യങ്ങള്‍ എങ്ങനെയെന്നു അറിയില്ലെങ്കിലും സാറ്  ഭാഗ്യവാനായിരുന്നു .. ലോകത്തിലേക്കും സുഖ മരണമായിരുന്നു സാറിന്റെത്.. ഉറക്കത്തില്‍ ഹാര്‍ട്ട്‌ അറ്റാക്ക്‌ വന്നു ഒന്നുമറിയാതെ പോയി...കിടന്നു നരകിക്കാതെ, ആര്‍ക്കും ഒരു ശല്യമാവാതെ ..... . ഒരാള്‍ സുഖമായി ഉറങ്ങുന്നത് പോലെ കിടന്ന സാറിന്റെ ആ രൂപം  ഒരിക്കലും മനസ്സില്‍ നിന്നു മായില്ല..

അങ്ങനെ എന്റെ  ഇംഗ്ലീഷ് സംസാരിക്കാനുള്ള മോഹം വീണ്ടും ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ ഇങ്ങനൊരു ട്രാജെടിയില്‍ അവസാനിച്ചു.. അതില്‍ പിന്നെ ഇംഗ്ലീഷ് പഠിക്കാനുള്ള ശ്രമം തന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചു .. ഉള്ള ഇംഗ്ലീഷ് ഒക്കെ മതി.. എന്നുള്ള ധൈര്യമൊക്കെ വന്നു.. ഒടുവില്‍ എങ്ങനെയൊക്കെയോ ഒരു പ്രവാസിയായി..ഇപ്പോള്‍ തട്ടി മുട്ടി ഒക്കെ ഒരു വിധം ഇംഗ്ലീഷ് ഒക്കെ പറയും..(ഗതികെട്ടാല്‍ പുലി ഇംഗ്ലീഷും പറഞ്ഞുപോകും ) ..  ജോലിക്കിടയില്‍ ബ്ലോഗ്‌ എഴുതാനും തുടങ്ങി.. അപ്പോളാണ് ഈ അഹങ്കാരം  എനിക്ക് തോന്നിത്തുടങ്ങിയത്.. "ഇംഗ്ലീഷ് ല്‍ ഒരു ബ്ലോഗ്‌ ".. അത് കൊണ്ട് ഇത് വായിച്ചവര്കൊരു മുന്നറിയിപ്പ്  "എന്റെ വക ഇംഗ്ലീഷ് ബ്ലോഗ്‌ അറിയാതെങ്ങാനും സമീപ ഭാവിയില്‍ വായിച്ചു പോയാല്‍ തീര്‍ത്തും സ്വഫാവികം ആയിരിക്കും"

തല്‍ക്കാലം  നിര്‍ത്തിയേക്കാം അല്ലെ?